Hoe krijg je je kind mee op gesprek?

Weerstand is normaal

Als je gamend kind terughoudend is om deel te nemen aan de gesprekken, is dat normaal en verstaanbaar. Het kan voor jongeren intimiderend zijn om over hun game- en schermgebruik te praten of om hulp te zoeken en te aanvaarden.

Dit kan verschillende oorzaken hebben, zoals:

omdat ze (nog) geen problemen ervaren van hun gedrag of deze minimaliseren;
omdat ze schrik hebben dat ze daarna minder op schermen gaan mogen;
omdat ze denken veel over hun gevoelens en gedachten te gaan moeten praten;
omdat ze schrik hebben van verandering en liever alles houden zoals het is;
omdat ze zich schamen over hun game- en schermgebruik;
omdat ze niet inzien hoe erover praten hun probleem kan oplossen;
of omdat ze denken dat hulp zoeken een teken van zwakte is (in plaats van zelfinzicht en lef!).

Als ouder kan je al het verschil maken

Wanneer je kind nog niet wil meewerken of deelnemen aan gesprekken kunnen we al starten met jou als ouder. Er is veel dat je kan doen, zeker zolang ze nog thuis wonen, maar vaak is het moeilijk om te weten hoe en wat.

Samen verbeteren we de thuissituatie:

het beter begrijpen van hun leefwereld en hun uitdagingen met schermen;
hoe je hen kan het belang kan doen inzien van een evenwicht tussen on- en offline;
weten welke afspraken te maken voor hun leeftijd;
verstaan hoe je ze de afspraken laat nakomen en omgaat met agressie;
hoe je hen terug meer andere, offline activiteiten laat doen.

Daarna zal je merken dat je kind:

terug vooruitgang ervaart op verschillende levensgebieden;
zich beter in zijn of haar vel voelt;
steeds meer bereid is om mee te werken;
zelfstandiger en minder afhankelijk wordt van game- en schermgebruik.

Op termijn ontstaat er een aangenamere sfeer thuis, met minder gameproblemen.

Hoe verhoog je de kans dat ze meewerken?

Weet dat het perfect OK is om in het begin eerst zonder je zoon of dochter langs te komen of een gesprek te plannen. Zeker als je je daar beter bij voelt of veel weerstand verwacht. We kunnen dan afhankelijk van de situatie op termijn naar medewerking toe werken.

Daarnaast hebben we hieronder enkele tips die weerstand verminderen en de kans op medewerking en deelname aan een gesprek verhogen. Uiteraard kan je ze nog aanpassen aan jouw eigen taalgebruik en situatie, maar ze kunnen een goede bron van inspiratie vormen.

Vermijd... 👎

Zeg liever... 👍

1. Jij

Hoe meer we focussen op de ander en dat zij moeten veranderen, hoe meer kans op weerstand.

“Jij hebt een probleem / gameverslaving en jouw gedrag moet veranderen.”

1. Wij

Focus daarom liever op wij-taal, waarin je ook zelf erkent aan de situatie te werken en op zoek te gaan naar oplossingen.

“We zijn niet gelukkig met hoe het op bepaalde aspecten er thuis of op school aan toe gaat en we gaan eraan werken.”

2. Minder gamen & schermtijd

Angst dat ze minder gaan mogen gamen of online gaan mogen zijn, houdt hen ook vaak tegen om af te komen of afspraken met je te willen maken.

“Jouw game- en schermgedrag moet verminderen.”

2. Minder discussies & meer quality-time

Kijk naar welke voordelen zij kunnen halen uit het gesprek, zoals minder discussies thuis en meer onderlinge quality-time. Ook op productiever zijn online en beter omgaan met afleiding zijn vaak een minder groot taboe dan gamen.

“We willen graag minder discussies thuis & meer quality-time samen. Bovendien gaat het niet enkel om game- en schermgebruik, maar ook over hoe je beter kan omgaan met afleiding, productiever kan zijn online en dergelijk.”

3. Hulp zoeken (probleemgericht)

Bij tieners en zeker bij mannen kan hulp aanvaarden erg moeilijk zijn omdat het overkomt als een teken van zwakte, terwijl dit niet zo hoeft te zijn.

“Jij bent gameverslaafd en we moeten hulp zoeken voor jouw probleem.”

3. Advies vragen (groeigericht)

Het is de doodnormaal om advies en expertise in te winnen. Alle succesvolle sporters, topmanagers, enz. omringen zich voortdurend met adviseurs en coaches om beter te presteren.

“Deze persoon heeft veel ervaring en we gaan luisteren wat hij te zeggen heeft. Het is normaal om advies in te winnen.”

4. Veel praten

Ook praten over gedachten, gevoelens kan lastig zijn, zeker als iemand minder in z’n vel zit en zich graag afzondert.

“Je gaat moeten praten over je gevoelens en gedachten over de situatie.”

4. Vooral luisteren

De jongeren hoeven niets te zeggen. Het zal ook interessant zijn om ons verhaal en advies aan te horen.

“We gaan vooral luisteren naar wat die persoon te zeggen heeft. Dat kan nooit kwaad en zal wellicht leerrijk zijn.”

5. Focus op het verleden

Ook kijken naar het verleden is soms confronterend, zeker als er al heel wat misgegaan is. Er is een plaats en tijd om hiernaar te kijken, maar dat hoeft nog niet in het begin.

“Je gaat moeten praten over alles dat tot dit punt geleid heeft.”

5. Focus op de toekomst

Het verleden is het verleden. We kijken liever vooruit, waar willen we naartoe? Hoe geraken we verder?

“We gaan bekijken hoe we de thuissituatie kunnen verbeteren. Telkens met kleine stappen.”

6. Niet meewerken = alles blijft hetzelfde

Wanneer je het nemen van maatregelen (zoals grenzen stellen) koppelt aan het eerst verkrijgen van medewerking, ontstaat het risico dat ze net méér (korte termijn) ‘voordeel’ halen uit het niet meewerken (namelijk dat niets verandert). Dit is precies wat het deel van hen dat zich in online afleidingen stort, verlangt.

“Als je niet meegaat dan gaan wij ook niet en dan blijft alles zoals het is.”

6. Niet meewerken = geen inspraak

We willen duidelijk maken dat de huidige situatie niet kan blijven voortbestaan. Dat je het beste wil voor je kind en je gezin en dat je hier stappen in gaat zetten, met of zonder hun medewerking. Als ze ervoor kiezen er niet bij te zijn dan zal je dat zien als dat ze akkoord zijn met de beslissingen en maatregelen die tijdens en na het gesprek genomen worden.

“We vinden het belangrijk om hieraan te werken. We zullen luisteren en met de adviezen aan de slag gaan, zelfs als je er niet bij bent. Als je inspraak wilt hebben in de te nemen maatregelen, raden we je aan om aanwezig te zijn. Als je er niet bij bent, zullen we aannemen dat je akkoord gaat met de beslissingen die wij nemen.”

7. Niet meedoen aan gesprek = gamen

Als ze de optie hebben om thuis te blijven, in hun comfortzone, en te gamen of filmpjes te kijken, is de verleiding groot om niet mee te doen aan het gesprek.

“Je kan ook gewoon thuisblijven en gamen.”

7. Niet meedoen aan gesprek = schermvrij

Maak de verleiding minder groot om niet aan het gesprek mee te doen door de toegang tot toestellen en internet te beperken. Weet je niet goed technisch hoe dit moet of heb je schrik voor agressieve reacties? Geen probleem, in onze volgende gesprekken kunnen we het hierover hebben hoe je dit succesvol aankaart.

“Terwijl we weg of in gesprek zijn, zal het internet en 4G uit staan en nemen we de controllers, de muis en (evtl.) de smartphone mee.”

8. Ingaan op beloftes en 'dat je ze moet vertrouwen'

Jongeren die zich vaak in hun comfortzone, zoals gamen, terugtrekken tijdens moeilijke gesprekken, kunnen geneigd zijn om veranderingen af te weren met allerlei beloftes of ‘dat je hen moet vertrouwen’. Helaas houden ze deze beloftes vaak niet lang vol – meestal slechts enkele dagen of weken. Bovendien geef je hiermee het signaal dat externe ondersteuning raadplegen iets is dat moet vermeden worden, wat niet klopt (zie tip 3.)

“Ok, we zullen je nog één kans geven om het op jouw manier te doen.”

8. Leren uit het verleden (en toch actie nemen)

Het is belangrijk om realistisch te blijven en niet mee te gaan in deze impulsieve toezeggingen. Hoe vaak hebben ze al beloftes gedaan en zich er niet aan gehouden? Door een externe persoon te betrekken, geef je een krachtig signaal dat verbetering van de situatie niet langer optioneel is, maar noodzakelijk. Bovendien kan er gewerkt worden aan duurzame oplossingen die jullie echt kunnen volhouden.

“Dit heeft niets te maken met vertrouwen. Dit is een beslissing van ons omdat wij geloven dat dit het beste is voor het gezin. Je kan hier wel of niet mee akkoord gaan en dat is OK, maar het verandert niets aan onze keuze. We zijn de huidige situatie beu en kiezen ervoor om op gesprek te gaan, te luisteren naar wat deze persoon te zeggen heeft en te werken aan duurzame oplossingen.”

Ongeacht of je kind al in het begin betrokken is of niet en ongeacht of er sprake is van gameverslaving of niet: we kijken er naar uit je binnenkort te ontvangen en samen een wereld te creëren zonder game- of schermproblemen!

1-op-1 Begeleiding voor Gamers en Gezinnen

Zorgt overmatig gamen of andere vormen van digitale afleiding bij je thuis voor problemen? Samen krijgen we het game- en schermgebruik thuis terug in balans!