Krijg je je kind ook niet naar buiten? Zit het nu nog meer dan vroeger te gamen omdat er buiten toch niets te doen is? Hoe krijg je je kind naar buiten voor een wandeling, een fietstochtje, een babbel met vrienden? Hoe bouw je alternatieven naast gamen op?
Die vraag proberen we voor jou te beantwoorden. Let wel, verwacht geen pasklare antwoorden. We hebben het in deze blog over de psychologie achter al dat gamen en de weerstand tegen alternatieven. Hoe ga je met die weerstand om? Wat zit er achter dat gedrag? Wat doe je als je kind voortdurend zegt: “Neen, dat is saai. Daar heb ik geen goesting voor. Ik doe het straks wel.”
Alternatieven naast gamen voorstellen, een hele klus!
We gaan je inderdaad niet vertellen dat het makkelijk is om je kind van het gamen weg te houden. Maar wees gerust, moeilijk kan ook.
We illustreren de moeilijkheidsgraad met een voorbeeld. Een jongen zit constant op zijn gsm en geeft die activiteit een belevenisscore van 9,5/10. Zijn vroegere hobby gitaarspelen geeft hij 3/10. Huiswerk maken geeft hij 2/10. Dat zijn gigantische verschillen, toch? Zolang die gsm voor zijn neus ligt zal geen enkel alternatief daartegen kunnen opboksen.
Het is dus heel lastig om alternatieven voor gamen voor te stellen, als dat het favoriete tijdverdrijf van je kind is. Je kind zal elk tegenvoorstel weigeren. Die reactie is gekend als de weg van de minste weerstand: “Sociaal doen? Iets doen wat me niet interesseert? Laat mij maar gamen, dat is veel gemakkelijker.”
Hoe bouw je alternatieven naast gamen op?
In onze trajecten met ouders, partners en gamers stellen we vier punten op. We delen ze graag met jou.
1. Bepaal de minimumeisen in het gezin
Wil je je kind of partner een alternatief voor gamen aanbieden? Maak dan je minimumeisen duidelijk over wat JIJ belangrijk vindt.
Als ouder spreek je het best heel concrete zaken af en formuleer je die op de volgende manier:
“Voor mij is het heel belangrijk dat je:
- minstens één keer in de week met vrienden buiten afspreekt”
- me één keer in de week helpt het eten klaar te maken”
- één keer per dag met de hond gaat wandelen”
In essentie komen die opmerkingen op het volgende neer: “Hoe kunnen we hier in huis met zijn allen op een harmonieuze manier samenleven? Hoe verminderen we het stressgehalte? Hoe zorgen we ervoor dat wij als ouders een leefbaarder leven hebben?”
2. Laat je kinderen de minima invullen
Gratis tip van het huis: als ouder hoef je geen angst te hebben om te streng te zijn. Veel jongeren krijgen veel vrijheid. Altijd wifi, computer en Playstation op de kamer, soms twee schermen, 4G, smartphone…. Eigenlijk hoort bij al die privileges en al die vrijheid een tegenprestatie, want privileges moet je verdienen. Jij hoort als ouder de minimumvoorwaarden te bepalen.
Hoe breng je dat nu over aan je kind, die alternatieven voor games? Hoe doorbreek je hun weerstand? Door te communiceren en een onderhandelingsmarge in te bouwen.
We geven alweer een voorbeeld. Wil je dat je kind minstens één keer in de week met vrienden afspreekt, mik dan een beetje hoger: “Ik zal al content zijn als je twee keer in de week je vrienden ziet.” De kans dat je kind weerstand biedt is groot: “Twee keer! Zoveel! Heb ik geen zin in”.
Belangrijk is dat je je voorstel even laat sudderen. Zodra je kind voelt dat je meent wat je zegt, zal hij beginnen te onderhandelen. Laat hem dan zélf met een voorstel over de brug komen.
Als je kind één keer per week zijn vrienden zien voldoende vindt, dan heb jij je slag thuis gehaald. Maar ook je kind zal hetzelfde gevoel hebben, want hij heeft inspraak gehad in de afspraak die jullie samen hebben gemaakt. Een duidelijke win-win.
Geïnteresseerd in enkele tips hoe je weerstand tegen gamebeperking overwint?
3. Bij vrijheid komt verantwoordelijkheid
Krijgt je kind het idee dat hij de discussie gewonnen heeft, dan komt daar meteen een vorm van verantwoordelijkheid bij. Stel dat je kind de afspraak volgt, dat het zich dus aan de minimumvoorwaarden houdt, dan geef je het meer vrijheid. Belonen helpt echt.
Houdt je kind zich echter niet aan de basisafspraken, dan neem je wat van die vrijheid af. Het kan trouwens geen kwaad hem duidelijk te maken dat hij daar zelf voor verantwoordelijk is.
4. Help de eerste stap te zetten
We geven alweer een voorbeeld. Stel dat de afspraak is: “Maak van 17 tot 18 uur je huiswerk”. Maak het je kind dan makkelijk om zich aan die afspraak te houden. Zorg er bijvoorbeeld voor dat het internet niet aanstaat, en dat hij alle nodige zaken op voorhand heeft gedownload.
Of stel dat je hebt afgesproken dat hij één keer in de week zijn vrienden ontmoet. Help hem die afspraak te maken. Stuur samen dat eerste afspraakberichtje. Zet samen die eerste stap. Op die manier ben je er zeker van dat de afspraak effectief wordt gemaakt.
Belangrijk is je kind vertrouwen te schenken zodat hij echt gelooft dat hij die eerste stap kan zetten.
Genoeg info over het opbouwen van alternatieven voor gamen?
Nu is het moment aangebroken om activiteiten te kiezen naast het gamen. Neem een kijkje op onze activiteitenlijst met meer dan 60 activiteiten!
Veel succes!
Kunnen we je helpen? Dat doen we graag. Neem vrijblijvend contact met ons op!
