Het aanpakken van een gameprobleem of een gameverslaving is niet altijd even gemakkelijk. Ouders willen graag het gamen inperken, maar door het gebruiken van bepaalde methodes of technieken gaan ze ongewild het gamen net stimuleren. Wat zijn nu de meest voorkomende fouten bij het aanpakken van gameproblemen? En hoe kan je dit veranderen?
1. Het gedrag van hun gamer veroordelen
Ouders weten niet wat de gamewereld inhoudt en hebben er schrik van. Ze zien games als de oorzaak voor het hele probleem en vinden dat hun gamer een gebrek heeft aan wilskracht of inzicht. Hierdoor gaan ze uit bezorgdheid oordelend te werk. “Je bent niet goed bezig en toch zit je achter de pc, je bent niet te vertrouwen omdat je nooit doet wat ik vraag, wanneer ga je eens stoppen met nutteloos op je scherm kijken en eens iets doen?”.
Dit zorgt ervoor dat gamers zich nog slechter in hun vel gaan voelen en nog meer gaan vluchten in de gamewereld. Probeer daarom veroordeling zoveel mogelijk te vermijden. In plaats daarvan kan je hun stimuleren door hun goede kanten aan te moedigen en interesse te tonen in hun (game)wereld. Zoek eens een filmpje op, observeer hoe je kind gamet, vraag naar de game ervaringen of speel gerust mee.
2. Geen harde grenzen stellen
Geen harde grenzen voorleggen is ook één van de meest voorkomende fouten die ouders maken. Wanneer je geen harde grenzen stelt zal je gamer daar van profiteren. Als je eenmaal toegeeft dan weet je gamer dat en zal hier altijd gebruik van maken wanneer hij of zij meer wilt spelen dan de afgesproken schermtijd. Daarom is het aangeraden om duidelijke afspraken te maken en je hier altijd aan te houden. Klik hier voor meer info over afspraken maken in verband met schermtijd.
Veel ouders onderschatten dat games een zeer sterke aantrekkingskracht hebben op de aandacht van kinderen. Wanneer je hen iets vraagt om iets te doen wanneer ze aan het spelen zijn, komt het vaak voor dat ze je negeren of vergeten dat ze iets moesten doen.
Hierdoor maken de ouders het persoonlijk omdat ze denken dat ze dit expres doen terwijl ze eigenlijk in hun eigen gamewereld zijn, en dit eist altijd de volledige aandacht van de gamer op.
3. Geloven dat games hen gelukkig maakt
Kinderen zeggen vaak dat gamen het enige is dat hen gelukkig maakt. Geloven dat games je kind gelukkig maken is een grote fout en ook één van meest voorkomende fouten die ouders tot de dag van vandaag nog maken. Wanneer je dit doet, houd je het overmatig gamegedrag in stand. Een voorbeeld zijn de ouders van Matthias, zij zeiden: “Games leek het enige dat hem nog gelukkig maakte, dus we lieten hem gamen.”. Probeer in plaats van dit te doen, te geloven in de grootsheid van je gamers in de prestaties dat ze kunnen verwezenlijken. Elke beetjes helpen!
4. Problemen voor hen oplossen
Sommige ouders lossen de problemen van hun kinderen op om een ergere situatie te voorkomen. Dit is eigenlijk niet aangeraden. Door hun problemen op te lossen creëer je aangeleerde hulpeloosheid. Hierdoor nestelt de persoon zich in een slachtofferrol waar hij of zij afhankelijk is van de overbezorgde ouder en geen verantwoordelijkheid of zelfstandigheid moet opnemen.
5. Te snel versoepelen
Veranderen kost tijd. Een gedragspatroon moet veel worden herhaald (minstens 21 dagen!), zodat het een gewoonte wordt. Dit kan ongeveer 8 weken duren. En dit geldt ook voor het inbouwen van een systeem.
Na een uitbarsting of een crisis is er even een moment dat alles weer goed verloopt. De gamer houdt rekening met het gezin en doet zijn deel in het huishouden. Veel ouders zien dit als een teken om de regels te versoepelen. Zo krijg je echter een jojo-effect die heel veel energie en frustraties teweegbrengt.
Een te snelle versoepeling zorgt altijd voor een terugval.
6. Opleggen in plaats van samenwerken
Afspraken opleggen aan kinderen werkt meestal averechts. Als jongeren niet gehoord worden dan krijg je meer weerstand. Zorg ervoor dat ze geloven dat het voor hun eigen bestwil is, en niet omdat mama of papa dat graag wil. Klik op deze link om te weten hoe je de beste afspraken kan maken.
7. Alles zelf willen doen
Sommige ouders zijn al maanden of jaren bezig om zelf de problemen op te lossen. Ze merken pas wanneer ze alles hebben uitgeprobeerd of na een crisissituatie, dat dan het moment is aangebroken om hulp in te schakelen of om eens te praten met anderen.
Alles zelf willen doen is vermoeiend. Schakel daarom hulp in van mensen die hierin bevoegd zijn en andere ouders. Praten met andere ouders helpt altijd!
Heb je nog steeds vragen en wil je met ons een vrijblijvend gesprek aangaan? Contacteer ons dan hier!
